انسان های هم فرکانس همدیگر را پیدا می کنند،
حتی از فاصله های دور ،
از انتهای افق‌های دور و نزدیک،
انگار این ها باید در یک مدار باشند
یک روزی ، یک جایی باید با هم برخورد کنند
آن وقت می‌شوند همدم ،
میشوند دوست ، میشوند رفیق
حرفهایشان میشود آرامش ،
نباشند، دلتنگ هم میشوند
مدام همدیگر را مرور می کنند ،
از هم خاطره می سازند
یادمان باشد ،
حضور هیچکس اتفاقی نیست…