عاشقانه های شبنم

بی‌تو امید ندارم ڪه به ساحل برسم
غرقِ دریاے تو بودم، ڪه حبابم ڪردی
رفتے و در پیِ تو، پرسه‌زدن شد ڪارم
رفتے از خانه‌ے دل، خانه‌خرابم ڪردی
شمعِ جانت شدم و نور شدم چشم تورا
سوختم یک شبه ازبس ڪه ڪبابم ڪردے
آن‌قدر شعله ڪشیدے به وجودم هربار
عاقبت سوخت دو بالم ڪه مجابم ڪردی
دل به دست تو سپردم، به نسیم نفست
دادے بر باد مرا قاصدعشق خطابم ڪردی