دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شدبه تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شدجهان بی ماه شعبان رنگ آسایش نخواهد دیدببین بر درد دنیا، خنده ی آن ماه، مرهم شد