هیچ قصهگویی نیست که داستانش اینگونه آغاز شود

هیچ قصه‌گویی نیست که داستانش این‌گونه آغاز شود:
یکی بود، دیگری هم بود؛ همه باهم بودند.
و ما اسیر این قصه‌ی کهن
برای بودن یکی، دیگری را نیست می‌کنیم!
انگار که بودن‌مان وابسته‌ی نبودن دیگریست.
و این هنری است که آن‌را خوب آموخته‌ایم؛ هنر نبودن دیگری را!