اما پای من این جا گیر است؛به مرغی میمانم که پایش را به نخ بسته باشند،همینه که مدام دور خودم می گردم،دور این کوچهها و خرابهها میگردم،شدهام لنگهی جغدها. شاید هم خود آنها. 👤محمود دولت آبادی📚کلیدر