من همین روزهای عادی را

من همین روزهای عادی را
دوست دارم
و به همین روزهای عادی
که تو را دوست دارم
دل خوشم
در این عصر فریب
که عاشقان سیبها را می دزدند
من شاعر شعر های نگفته ام می شوم
حالم خوب نیست...
من بدون فلسفه
همه کلام هایم را به هم می بافم
و از ان یک طناب
چه فرق می کند..
یا طناب دار
یا بند رخت
می سازم..
و برای حال بدم
همه اسپرین های بچه را می خورم
اما اثر نمی کند
می بینی من بزرگ شده ام