هرچند که غمگینم

هرچند که غمگینم
هرچند که بی تابم
سخت است ولی امشب
با یاد تو می خوابم

سخت است ولی باید
درگیر غمت باشم
در خیل دوصد عاشق
باید که کمت باشم

من رود خروشانم
ای چشم تو اقیانوس
ای ایه ی چشمانت
سرسلسله قاموس

بی تو خفقان امشب
در راه گلو مانده
پای همه اعصارم
در شعر فرو مانده

نام تو مرا هرشب
درگیر جنون کرده
این دل دل تنها را
دریاچه ی خون کرده

صد سلسله ای باتو
ان زلف خم اندر خم
دستان تفال را
بر زلف تو میبندم

بعد از غم چشمانت
یک فاجعه فالم شد
این درد چونان کوهت
یک عمر وبالم شد

از روح خودت بانو
ته مانده ی جسمم کن
این من من خاکی را
جادو و طلسمم کن

از ان من دیروزی
چیزی که به جز غم نیست
بار غم چون کوهت
بر پشت کمر کم نیست

násh