عشقم

عشقم...
وَقتی مٌردَم
خودِت بیاتو غــسال خونه بِشورَم
چِشاموخودِت بادَستات بِبَند . .
لَبامو..! ??
نه نَبوس اخه میگَن شٌگون نَداره
فَقَط ی دَست روموهام بِکِش ،
کَفَنَمو بِذار اونا بِپیچَن...
اخه تواَزکارایِ سَخت خوشِت نِمیاد، کَفَن پیچیدَنَم کارِسَختیه!
خودِت بَغـَلَم کٌن بِذارَم توقَبر
خاکَم خودِت بِریز روم وَلی ارومـ ارومـ . .
باشه؟..
دیگه کَم کَم هَمه بٌلَندشٌدَن که بِرَن
وَلی
وَلی تو نَرو یِکَم دیگه بِمون
اخه...
توکه میدونی مَن اَزتاریکی و تَنهایی میتَرسَم. .
هَرچَند تو هَمیشه تَــــنهام میذاشتی
پَس حالا تَنهام نَزار یِکَم بیشتَر بِمون
بَعد حَواسَم که پَرت شٰد مِثلِ هَمیشه تَنهام بِذار برو
برو پِیِ زِندِگیت
برو پیشِ هَمونایی که بِخاطرِشون مَنو شِکَستی و ازم براحتی گذاشتی،
گِریه نَکٌن ،
دیگه به گِریه تو یا کَسِ دیگه ای نیازی نَدارم . .
بِخَند...
بـِـخَند چون مَن دیگه زیرِ خَروارها خاکَم . .
هَمون روزیه که به سَلامتیم مِشــکی پوشیدی
بٌـــرو
راستی!
حَرفِ اخَرَم هَمیشه یادِت باشه کِه

خیلی دوسـتِت داشتَم اما دیر فهمیدی ،
خیلی دیر . .