واژه ها در من شعر میشوندمی توانم همه چیز را بسرایممثلا آسمان دلم را که ابریست.نگاهم را که منتظر استبه امیدی که قطع نیست.بیخیال، جور دیگر می سرایمشعری را که نامش زندگیست...