نامم کفرامیز است

-[نامم کفرامیز است...
فرشته ای که نه در آسمان جا ماند نه در دوزخ
بر لب رودخانه ای از اشک های قدیمی ام
نشسته ام و به خانه فکر میکنم
تاریکی، جایی که در آن هیچ خدایی نخواهد بود که تورا ببخشد به خاطر آنکه آفریدگارت را دوست داشتی.
بال هایم شکسته اند از حمل بار گناهان بی تقصیر اما چه کسی گفت فرشتگان هم حق فراموش کردن ندارند؟
رودخانه بهم گفت : برو خونه
اما من می‌دانم که حتی تاریکی هم خانه ام نخواهد بود. '🌑