خداوند می فرمایند :هرگاه بنده ای مرا می خواند آن چنان به سخنان او گوش می دهم که انگار بنده و آفریده ای جز او ندارم اما شگفتا!!! بنده ام همه را طوری می خواند که انگار همه خدای او هستند جز من.