ز خود بهتری جوی و فرصت شمار که با چون خودی گم کنی ...

ز خود بهتری جوی و فرصت شمار .. که با چون خودی گم کنی روزگار (بوستان-باب سوم)
اطرافیان سه دسته اند یا کمترند یا مساوی یا بهتر. بحث کمتر که مشخص است جناب سعدی حکیم می گوید حتی با همسان خود نچرخ و عمر را به این شکل هدر نده و دنبال بهتر از خویش باش حتی اگر مادی پرست و بنده ی مال و اموال و مادیات هم هستی دنبال کسی برو که چیزی بهتر از تو داشته باشد. چه برسد به علم و معنویات که دست خیلی ها حتی مدعیان پر سر و صدا، فی الواقع خالی است. قدم بعد از همراهی کنار گذاشتن خود است. انسان باید یا معلم باشد یا متعلم شق سوم یعنی هرزه گوئی و اتلاف عمر. پس اگر هزار سال با ابراهیم خلیل در دل کعبه اشی اما خودت و نظر خودت و عواطف خودت را ولو بطور موقت کنار نگذاری، کار درست نمی شود. بله ریسک دارد خوب این ریسک را در مقدمات اصلاح کن ببین فلانی لایق تبعیت هست؟ اگر نیست در دیگری بکوب و خود را مهمل نگذار. اما اگر ماندی خودت را هم چند صباحی پشت در بگذار و کمی شاگردی کن و معلمی را به آن که او را لایق معلمی یافته ای بسپار. چیزی را تحمیل نکن. چیزی را از سمت خود مهم و غیر مهم و لازم و غیر لازم ندان ببین او چه سازی را در دایره زندگی به تو می سپارد و از تو می طلبد. البته اگر معلم الخیری پیدا شد سلام گرمی به او برسان.