عشق خونین

《 عشق خونین 》
پارت ۳۶

تهیونگ : خوب گوش بده چی میگیم ببیم تو قلبت تند تند میزنه و دستو پاهات میلرزه صدات آروم میشه و ذوق میکنی وقتی دستت رو میگیره حس میکنی رو ابرا زندگی میکنی ... وقتی باهات حرف میزنه دست رو رونه پایه خودت میزاری میکشی وقتی اون دختر حرف میزنه تو به لباش و به گردنش نگاه میکنی یا وقتی که شب میشه قبل از خواب لب خودت رو گاز میزنی و این نشونه اینکه امشب اون رو میخواهی و از اون کارای خاک برسری دیگه ... فهمیدی
جیمین : چی همه‌شو فهمیدیم ولی آخریش رو ... نه
تهیونگ: امم یعنی اصلا میدونی بچه ها چجوری به وجود میان
جیمین : آره...
تهیونگ : خب همون کار دیگه ... خودم هنوز ۱۹ سالمه و اصلا عاشق نشدم راستی یادم رفت بگم این علام ها رو تکه داری بهش میگن " عشق " تو عاشق اون دختر شدی
جیمین خنده ای کرد و زود گفت
جیمین: چی نه اصلا ....
تهیونگ : بیا کافه نزدیک خونتون اونجوری راحت تر حرف میزنیم
جیمین : نمیشه من دوست ندارم برم بیرون
تهیونگ : ایییییی بابا بیا دیگه اوف منتظرتم
حتی نگذاشت جیمین حرفش را بزنه تماس رو قط کرد و جیمین شوکه به گوشی نگاه کرد
جیمین ... یعنی چی من عاشق هیچ کس نشدم نه .. باید برم باهاش حرف بزنم
__________________
ظهر ساعت ۱۴

مشغول بازی کردن تو گوشی اش بود
جیمین با لباس مرتب منتظر ات بود تا اینکه صدا در به گوشش خورد از رو مبل بلند شد و با ذوق سمته در رفت جلو ات ظاهر شد ..
جیمین : من اینجام
ات : ایییی کیوتی چه خوشتیپ شدی آماده آماده بریم
جیمین : من برایه هر روز آماده میشم تا منو با خودت ببری تا اون در رو پیدا کنیم
ات : بدو بریم هر دو سمته ماشین رفتن و نشستن
ات و جیمین سوار ماشین شدن و راهی شدن ...
ات : خب اول تو بگو .. جیمین اول از کجا اومدی
جیمین : من وقتی پنچ شیش سالم بود از دری که مادرم بهش گفت ابور کردم و یهویی تو چنگل ایستادم
ات : یادت میاد کدوم چنگل بود
جیمین : تو اون چنگل گل های سفید زیاد بودن هر چی میرفتم گل های سفید بودن همین
ات : یونگی خب از این چیزا سردر میاره به اون میگم
جیمین : کجا میریم