آرتورشوپنهاور

🖊 #آرتور_شوپنهاور
✍ #در_باب_حکمت_زندگی

کسی که از نظر ذهنی پرمایه باشد،
در درجه اول طالب این است که،
از رنج و ناراحتی آزاد باشد،
و آرامش و فراغت داشته باشد،
و در نتیجه به دنبال زندگیِ آرام،
با قناعت و در حد امکان,
بدون درگیری است،از این رو،
پس از اندک آشنائی با کسانی که،
به اصطلاح همنوع او هستند،
به انزوا کشانده میشود،
و اگر شعوری در حد کمال داشته باشد،
تنهایی را برمیگزیند.
زیرا آدمی هرچه در درون خود،
بیشتر مایه داشته باشد،
از بیرون کمتر طلب میکند،
و دیگران هم کمتر میتوانند،
چیزی به او عرضه کنند.
از این رو،بالا بودن شعور،
به دوری از اجتماع منجر میگردد.
«آدمی در این جهان انتخابی چندان ندارد،
جز اینکه میان تنهایی و فرومایگی،
یکی را برگزیند»