من چوب عاشقیمو خوردم

من چوب عاشقیمو خوردم!!!
اما…
تو چوب اون بالا سری رو میخوری که میگن صدا نداره…!
مطمئن باش…!!!!
حرومت باشه نگاه هام…
حرومت باشه اون نفس هات…
حرومت باشه دلتنگیام…
حرومت باشه اون دستایی که بعد من تو دستات میگیری…
حرومت باشه این زندگی…
“دل شکستن” تاوان سنگینی داره…!!
پس حرومت باشه خنده هات…
وقتی من با فکر تو تا صبح بیدارم و تو غرق در خوابی؛
پس حرومت باشه خوابت…
وقتی من در حسرت یه نگاهتم، ولی نگاه تو جای دیگه ست؛
پس حرومت باشه اون نگاهت…
حرومت باشه اون “دوستت دارم” هایی که از ته دل بهت می گفتم…
میگم چون دلم ازت خیلی پره!!
وقتی من بی تابم؛ اما تو شادی…
پس حرومت باشه این شادی…
وقتی دنیایی که باتو ساخته بودمو رو سرم خراب کردی…
پس حرومت باشه این دنیا…
وقتی من اشک میریزم و تو میخندی…
تو حرمت ها رو شکستی.
ولی من به حرمت روزایی که داشتیم، به حرمت “دوست دارم” هایی که بهت گفتم، به حرمت مقدس بودن √عشق√ نفرینت نمیکنم!!!
اما نه…!
عشقی که با من چنین کرد؛ نمیتونه مقدس باشه.