بهار تویی

بهار تویی
که می آیی و دستهایم
شکوفه می دهند ناغافل!
تویی که با تمامِ خستگی
باز هم آرامشی!
باز هزار ستاره ی بی افول
هزار پروانه ی بیقرار
هزار شوق بی دلیل را
در خلوتِ آغوشِ من میریزی انگار

بهار تویی...

#نیلوفر_حسینی_خواه
#موهای_گیس_شده
دیدگاه ها (۲۱)

آرزو کردنت که محال نیست،امشب آرزوی داشتنت را به آسمان میفرست...

سلمان: خیلی بدِ حالت خراب باشه و ندونی چرا خرابِ. جلال: حال ...

گیسوی بلندمبه نبودنت نمی آید؛کوتاه‌کنمیا کوتاه می آیی؟!#هستی...

چقدر تنهایی خوب است!وقتی عشق هایی را می بینیکه به دروغدست ها...

بررسی شعر «ونگوک» از (تس) (بخش نخست) ................شعر با ...

yek tarafe part : 9

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط