شعر

#شعر
#حافظ

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
دیدگاه ها (۲)

*وقتی معلم دوسال یک درس را تکرار کند یعنی مردود شدی !!**تکرا...

‍ دستور العملی که ایت الله میرزا جواد اقا ملکی تبریزی به جنا...

دو چیز را پایانی نیست : یکی جهان هستی و دیگری وعده های روحان...

حافظ شیرازی

دختر ِ حافظ! کجایی؟ آفتاب آورده امزیر ِ باران، کوزه بر دوشم ...

رؤیای وصل

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط