ایکاش که جای آرمیدن بودی

ای‌کاش که جای آرمیدن بودی،
یا این رَهِ دور را رسیدن بودی

کاش از پیِ صد هزار سال از دل خاک،
چون سبزه ، امید بر دمیدن بودی

#خیام🌱
دیدگاه ها (۰)

گفته بودی که بیایم چو به جان آیی تومن به جان آمدم، اینک تو چ...

دلی که در دو جهان جز توهیچ یارش نیستگرش تو یار نباشیجهان به ...

اینکه خاک سیهش بالین استاختر چرخ ادب پروین استگر چه جز تلخی ...

هر که با عشق آشنا شد خویش را بیگانه دید ...#فیض_کاشانی☘️☘️☘️...

رفتی ای ماه که از مهر وفا می کردی کاش این بودی صد گونه جفا م...

چون تورا خاکا بیابان نموند صیدیمیل خوبان دل آزار چرا می کردی...

رفتی صابر...رفتی و دل مردمانت شکست.تو نه تنها بازیکن میدان ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط