می رویید در جنگل خاموشی رویا بود

می رویید. در جنگل، خاموشی رویا بود.
شبنم ها برجا بود.
درها باز،چشم تماشا باز، چشم تماشا تر، و خدا در هر...آیا بود؟
خورشیدی در هر مشت: بام نگه بالا بود.
می بویید. گل وا بود؟ بوییدن بی ما بود: زیبا بود.
تنهایی، تنها بود.
ناپیدا، پیدا بود.
او آنجا، آنجا بود.
#سهراب_سپهری