الماس من

الماس من
پارت ۴۰


لیلی، لبهایش هنوز نمناک از بخار و عطرِ همان شبی بود که پرسیده بود «بعدش چی میشه؟» جونگکوک با آن نگاه سرد و زخمی که حالا کمی نرمتر شده بود، نفس عمیقی کشیده بود و گفته بود - «بعدش؟ از این به بعد بهت قول میدم به زندگی خوب خواهیم داشت. بدون اسلحه بدون دشمن فقط من و تو — و هر روز که صبح باز میشه یه شمارهی کمتر از کابوسهای گذشته.» آن قول مثل چیزی سنگین و نامطمئن روی میز افتاد؛ ولی لیلی به آن چسبید چون برای اولین بار بعد از ماهها چیزی شبیه آرامش در قلبش جوانه زد. چند ماه بعد، جونگکوک وارد مرحله ای شد که هیچ وقت فکر نمیکرد انتخابش کند: بریدن گره ها بعضی گرهها با پول باز میشوند بعضیها با مذاکره و تهدید خیلی نرم و بعضیها با ساده ترین سرمایه ها گذشتن او آتش رفاقتها و شبکه هایش را خاموش نکرد؛ اما مسیر آنها را تغییر داد برخی آدمها را کنار گذاشت برخی را تبدیل به دلیلی کرد برای رفتن او به دنیای قانونی تر نامش همچنان در گوشه هایی زمزمه میشد اما دیگر مثل قبل فرمانروایی نمی کرد کارهایی کرد که هیچ کس از او انتظار نداشت اسنادی را لو داد معاملات کثیف را به سیاست مداران نشان داد، بعضی حلقه ها را برید تا نام لیلی مثل لکهی خون روی شیشه نماند. الکساندر در سکوت روزهای پس از همه چیز به تنهایی نشست وزن گذشته را لمس .کرد وقتی جونگکوک یک روز پشت در . خانه اش ظاهر ،شد دیگر خبری از آن غرور گذشته .نبود. دو مرد در اتاقی نه کم نور نشستند؛ حرفها با حساب و کتاب زده شد، نه فریاد. الکساندر آن سنگ را با دستهایی لرزان از کیف بیرون آورد - از سرِ قدرت، بلکه از سرِ خستگی و .پشیمانی قرار شد الماس به موزهای سپرده شود؛ جایی غیر قابل دسترس برای آدمهایی که فقط میخواستند از آن به عنوان ابزار استفاده .کنند. الکساندر از جونگکوک خواست امنیت خانوادهاش را تضمین کند؛ جونگکوک گفت اگر لازم باشد تا آخر عمرش محافظت آنها را به عهده میگیرد. معامله ای