خدایا

خدایا :
من همانی هستم که وقت و بی وقت مزاحمت می شوم. همانی که وقتی دلش می گیرد و بغضش می ترکد، می آید سراغت. من همانی ام که همیشه دعاهای عجيب و غریب می کند و چشم هایش را می بندد و می گوید: من این حرف ها سرم نمی شود. باید دعایم را مستجاب کنی همانی که گاهی لج می کند و گاهی خودش را برایت لوس می کند،گاهی حتی صدایش را برایت بلند میکند، تهدیدت میکند،همانی که دلش که غصه دار میشود چشمانش پر از اشک میشود مثل ابر بهار،همانی که زمانی که قهر میکند با تو، ته دلش میگوید:با تو قهر کنم حرف دلم را به چه کسی بزنم از تو ناامید شوم ،امیدم و سنگ صبورم چه کسی شود و با خودش میگوید: کاش خدا نفهمد ته دلم را ،که ناراحت شود از این که قهرم با دلش! خدایا من همانم که ته دلش مطمئن هست بدش را نمیخواهی، اما بعضی وقتها با حرص نگاهت میکند، بخاطر تاخیر در استجابت دعایش! با بغض میگوید :خب که چی؟ میخواهی خداییت را ثابت کنی! خدایا من همانم که گاهی پایش را به زمین میکوبد التماست میکند بیایی بنشینی کنارش،نوارشش کنی،بوسه هایت را نثارش کنی.خدایا اگر یادت آمد من را یادت نرود که :محتاج نگاه توام این روزها....