خدا نگهدار

خدا نگهدار
سخته اما چاره‌ای نیست
راستی‌ به همین آسانی از این شهر می‌‌روی
هنوز تو را نسروده ام
میخواهی‌ بروی
تنها قلب توست که با امواج دریا
مرا به خوابهای ماه می‌کشد
تنها خیال توست که در من همیشه جاریست
تنها نگاه تو، صدای توست که مرا به زندگی‌ می‌کشاند
با رفتنت حال و هوایم همیشه ابریست
و در خودم غرق می‌‌شوم
غرق فریادهایی از جنس درد
با رفتن تو فصل پاییز در من شروع می‌‌شود
و در انتظار بهار می‌میرد
چشم می‌‌بندم
سیاهی وجود هستی‌ را
می‌ سپارم به چشم‌های دریدهٔ روزگار
خدا نگهدار