هر شب گله داری گله داری گله داری

هر شب گله داری، گله داری، گله داری
با من سر هر مسئله‌ای مسئله داری !

من خاکی ام و عمق نگاه تو به افلاک
ای وای که با من چقدر فاصله داری !

هی بحث وجدل، بحث وجدل، بحث وجدل، وااااای
آخر تو چه اندازه مگر حوصله داری!؟
.
تا خانه‌ای از مهر بنا می کنم از نو
هی زلزله در زلزله در زلزله داری !

صد بوسه قضا کردی و صد عهد شکستی
دیگر چه غمِ مستحب و نافله داری !

جوشیده همه قافیه‌های غزلم باز
از بس که تو هی قل قل و هی غلغله داری !
.
جای همهٔ قهر و تَشَرهات عزیزم
قدری بنشین حرف بزن، حوصله داری !؟



#فی خالِدون . .