تاوقتی خدا هست امیدم رابه هیچ چیزنمیفرشم

تاوقتی خدا هست امیدم رابه هیچ چیزنمیفرشم

همیشه امیدی هست

گر چه میان مردابی تا گلو غرقم
اما.....

من این امید عجیب را از شب آموخته ام!!!!!

سرت را که میان سیاهی بی هیچ امیدی بالا می گیری

ستاره ای هر چند کوچک سو سو می زند

امید داشته باش...
دیدگاه ها (۱)

دست به دامن خدا که می شوم... چیزی آهسته درون من به صدا در می...

میخواهم بگویم ...... فقر همه جا سر میکشد ....... فقر ، گرس...

آنگاه که تنها شدی و در جستجوی یک تکیه گاه مطمئن هستی بر من ت...

انسان میگوید: آیا پس از مردن، زنده (از قبر) بیرون خواهم آمد؟...

بسم الله الرحمن الرحیم پیام به مناسبت سالروز شهادت میرزا كوچ...

#غمنامه‌ای‌برای‌طُ...گاهی شعر میخوانم ولی چه سود در خاطرم نم...

در جست و جوی حقیقت(پارت25 بخش 2)

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط