گفته بودی تا ابد همراه میمانی نماندی

گفته بودی تا ابد همراه می‌مانی، نماندی!
گرچه گفتی شب که باشم ماه می‌مانی، نماندی!
گفته بودم درد و درمانم شدی، پرسیده بودم
تا ابد در سینه‌ام چون آه می‌مانی؟! نماندی!
لحظه‌ای از دل حواسم پرت شد، بردی دلم را
خواب دیدم ای غم دلخواه می‌مانی، نماندی!
آرزویی جز تو در من نیست حتی بعد مرگم...
گفتمت ای حسرتِ جانکاه می‌مانی؟! نماندی!
کوله بارت روی دوشت بود، می‌دانستم این را
قول دادی لااقل کوتاه می‌مانی، نماندی!
من فریب از عشق خوردم، فکر کردم...
با یکی مانند من گمراه می‌مانی، نماندی!
دست‌هایم را رها کردی که در غم گم شدم من
گفته بودی تا ابد همراه می‌مانی، نماندی!