ایمان دو جور است

ایمان دو جور است:
یک جور ایمان مقلدانه، متعصبانه.

چون پدران و بزرگتران باور کرده بودند، ما هم باور کردیم، چون در #کتاب ما، در حوزه ی دین ما، این جور می‌گویند، ما هم این جور می گوییم، ولو تو دلیل بیاوری، بیخود آوردی، حرف تو را قبول نمی کنیم.

مثل عامه مردم، از نوع مردم اگر بپرسی آقا، از کجا گفتی که #پیغمبر اسلام حق است؟ هیچ نمی‌دانند، هیچ نمی‌دانند!
چون پدرها گفتند، چون #معلم توی مدرسه گفته و..
ایمان هم داردها؛ یعنی واقعا باورش آمده که پیغمبر حق است، اما این باور از زبان این و آن از روی #تقلید و چشم بسته به دست آمده است.

#ایمان است اما ایمان بدون دلیل و فقط از روی #تعصب.
و تعصب می دانید یعنی جانبداری بدون دلیل، جانبداری ازروی احساس، نه از روی #منطق، این را می‌گویند تعصب.
ایمان مقلدانه و متعصبانه در #اسلام قیمتی ندارد.

چون ایمان وقتی از روی تقلید و تعصب بود، زائل شدنش هم به آسانی کسب خود ایمان تقلیدی، آسان است. همینطور که مفت بدست می‌آید مفت از دست می رود.

ایمان دوم ایمان از روی آگاهی است.
نقطه مقابل ایمان از روی تعصب...

#طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن
#سید_علی_خامنه_ای
انتشارات #صهبا
صفحه ۹۰.

📝 #برشی_از_کتاب
#گفتمان_ولایت #اسلام_ناب #ولایت_مطلقه_فقیه #بصیرت
#ولایت_رهبری #مراتب_ایمان #اصلاح_سبک_تفکر #فتامل