وقتی ازعشق می سرایی غزل غزل واژه های تنهایی ام دفتری می

وقتی ازعشق می سرایی غزل غزل واژه های تنهایی ام دفتری می شوندبه سفیدی تمام شعرهای نگفته ات فدای چشمان عاشقت: بخوان همه ی هستی ام رادرشعری تازه که امشب شیداترازهمیشه اسمان راباتمام ستارگانش به پاس داشت نام تودراغوش گرفته ام