فردا اگر ز راه نمی آمد

فردا اگر زِ راه نمی آمد
من تا ابد کنار تو میماندم
من تا ابد ترانه عشقم را
در آفتاب عشق تو می خواندم
‌
در پشت شیشه های اتاق تو
آن شب نگاه سرد سیاهی داشت
دالان دیدگان تو در ظلمت
گوئی به عمق روح تو راهی داشت
‌
لغزیده بود در مه آئینه
تصویر ما شکسته و بی اهنگ
موی تو رنگ ساقه گندم بود
موهای من، خمیده و قیری رنگ

《‌فروغ فرخزاده》
#دپ
#فروغ