یه زمانی عشق توی خط‌های کج و معوج دفترچه خاطرات بود.توی گل گوشهٔ عکس ها.بین رنگ مداد شمعی و بوی کاغذ.نامه هایی که با لرزش دست نوشته می شدن ولی با دل خونده می شدن.عشق های قدیم سخت بودن.اما واقعی تر.عمیق تر و ماندگارتر