لبهای من خیره به لبهای تو

لـب‌های من خیـره به لـب‌های تو ،
از میـان زخـم های تو
معبـدی ساخـت و آن را پرستیـد ؛
همـان هنگـام که نامـه‌ی شب
موسیقـے مرگ را نواخت . . .
در دقایقـے که سکـوت ،
کلمـه‌ی پرستـش را معنـا کرد . . .
و در سقوطـے که آدم ، گنـاه را پرستیـد ؛
.
.
.
.
.
.
.