بچه که بودم یه خرگوش داشتم

بچه که بودم یه خرگوش داشتم
برفی سفید و تپل و پشمالو و مهربون...

با هم رفاقت غریبی داشتیم ، در حدی که می‌نشست روی پای من و با هم برنامه کارتون می‌دیدیم ‌‌...

گذشت و گذشت تا یه روز که برفی مریض شد ، بردیمش دکتر و تشخیص دادن که میشه درمانش کرد ، اما بودنش تو خونه خطرناکه...

روند درمانش رو انجام دادیم.
حالش بهتر شد.
بردمش پارک که اون وقتا باغ وحش داشت و سپردمش به نگهبان ، نگهبان برد رهاش کرد کنار خرگوشای دیگه...

ایستادم و نگاه کردم و منتظر شدم که بیاد کنار شیشه و منو ببینه ، اما خرگوشای دیگه هوش و حواس برفی رو بردن و اصلا یاد من نیفتاد و کم کم گریه ام گرفت ...

اون موقع خیلی غمگین شدم ، اما بعدا یاد گرفتم همه به اندازه ی تنهاییشون باهات اُنس میگیرن ...

اما کنار خرگوشای دیگه که باشن ، ممکنه دوستت نداشته باشن و دلتنگت نشن و ازت بگذرن و تحملت نکنن ...

از خرگوشا هم میشه درس گرفت ...