پروانه شدن

وقتي از باور پروانه شدن سرشاريم
دل به تاريكي اين پيله ،چرا بسپاريم
سنگ باشيم ولي ،در تَن كوهي مغرور
 دست از دشمني آيينه ها ،برداريم
بعد از اين بين سكوت من و لبخند شما
 رازهايي كه شنيديم،نگه مي داريم
تا اگر از غم پاييز ، پريشان بوديم
دست بر شانه ي دلتنگي هم بگذاريم
بين ما آنچه که عريان شده ،خاكستر ماست
 ما كه معشوقگي آتش و گندمزا ریم
باد از كوچه ي بن بست خبر آورده است
 ما دوتا پنجره ،زنداني يك ديواریم.
 مهسا تیموری