یه وقتایی تا خود صبح داری با پتوت ور میری که از هر طرف ...

👇یه وقتایی تا خود صبح داری با پتوت ور میری که از هر طرف اندازه‌اش کنی.می‌کشی بالا، می‌کشی پایین، تا یه‌جوری کامل شه…
اما یهو صبح می‌فهمی هیچ لذتی از اون خواب نبردی.

کمال‌گرایی دقیقاً همینه.
یه تلاش بی‌پایان برای درست کردن چیزی که قرار نیست درست شه...زندگی از قصد ناقص طراحی شده.
از قصد ناتمامه، تا تو رشد کنی.
اگر کامل بود، همه‌چیز می‌گندید. تو هم.
اما ماها سال‌هاست با این پتو درگیریم،
هی وصله می‌زنیم، هی مقایسه می‌کنیم،
هی منتظر یه روز بی‌نقص می‌مونیم…
و یهو به خودمون میایم، می‌بینیم
زندگی تموم شد و ما فقط درگیر تنظیمِ یه پتوی کوتاه بودیم.

💢 یه لحظه آگاهی می‌تونه همه‌چیو برگردونه.یه لحظه که بفهمی قرار نیست پتو بلندتر شه،بلکه تو باید یاد بگیری با همین اندازه، راحت بخوابی..

#پیشنهاددانلود