آهسته باید زندگی را چشید

آهسته باید زندگی را چشید،
آهسته باید آن را نوشید.
زندگی را نمی توان لاجرعه سرکشید.
زندگی را نمی توان بی درنگ بلعید.
مزه اش از دست می رود.
طعمش گم می شود.
نجویده می ماند روی معده شبانه روز.

بسیاری دردها که ما داریم،
دردِ نجویده بلعیدنِ زندگی است.
دردِ مزه نکردن ثانیه ها و سال هاست.