تنهایی

▪تنهایی

عشق من!
هر زمان دیده می‌گشایم از خواب؛ بی‌اراده به دنبال تو می‌گردم؛ به دنبال روزنه‌ی امیدی اما افسوس همواره ناامیدی پیروز است.
وقتی ناامید و دلتنگ به گوشه‌ی بی‌پناهی، پناه می‌برم؛ این تنهایی طویل است که مثل همیشه، بار دیگر؛ پناه همه‌ی بیکسی‌هایم می‌شود.
عشق من!
خوشحال از آن هستم که با تنهایی دیگر تنها نیستم. هیچوقت‌‌‌... هرگز!
باورت دارم و عاشقت هستم؛ ای تنهاییِ تنهای من!. ایمان داشته باش ای تنهایی که تو را هیچگاه تنها نخواهم گذاشت.
عشق من!
تنهایی بی‌انتهای من!
یاد توست که همیشه همراه تنهایی من است؛ و به دنیایی ندهم؛ گوشه‌ای از تنهایی‌ام را...


#لیلا_طیبی (رها)
#دلنوشته