یه روزی… یه جایی…
دست از جنگیدن برمی‌داریم،
چشم‌تو‌چشمِ تمامِ مشکلات می‌شیم
و دیگه از هیچ‌کس و هیچ‌چیز هراسی نداریم.

آدم‌ها هم ظرفیتی دارن…
بادکنک هم که باشی،
بعد از یه حدی بالاخره کم میاری،
و ترکیدن رو به مقاومت ترجیح می‌دی.

گاهی حس می‌کنم،
نه‌تنها به اون نقطه رسیدم…
که حتی ازش هم رد شدم 💔