وارد اینستا که میشیهمه خوشحالنیکی مسافره یکی عاشقه ی

وارد اینستا که می‌شی…همه خوشحالن.یکی مسافره، یکی عاشقه، یکی با لبخند توی عکسش می‌درخشه.و تو فقط نگاه می‌کنی…یه حسِ بی‌دلیل می‌پیچه تو دلت،یه جور خلأ که نمی‌فهمی از کجاست.فکر می‌کنی شاید جا موندی، شاید عقب افتادی،اما نه…تو فقط داری پشت صحنه‌ی زندگی خودتو با صحنه‌ی قشنگِ بقیه مقایسه می‌کنی.هیچ‌کس گریه‌شو پست نمی‌کنه،هیچ‌کس اضطرابشو استوری نمی‌ذاره،هیچ‌کس خستگیِ شباشو نمی‌نویسه.زندگی، نمایش نیست…هرکسی یه فصلِ پنهون داره.و تو هنوز داری راه خودتو می‌ری،آروم، اما واقعی.گاهی قشنگ‌ترین لبخند، همونیه که از دلِ درد میاد…و اون لحظه‌ست که می‌فهمی،تو تنها نیستی…فقط صادق‌تری.