💥بذار اونایی که نمی فهمن و گیج می شن در نفهمیشون باقی بمونن ، بذار مسخره کنن ، همیشه همه مجنونهای تاریخ رو دست انداختن و به عشقشون خندیدن ...

اونی که تو ایام عزا و اربعین پات رو می بوسه و خاک کفشت رو به سر و صورتش می کشه و آب شستشوی پا و جورابت رو برای تبرک مزرعش می بره یا غذای نیمخورده رو تبرکی بر میداره و غذای دیگه می ذاره ، یا آب تاول پات رو با سرنگ می کشه و برای شفای مریضش می بره ، همچنان نخوت و غرور عربیش رو داره ، تو خونه خودش به سیاه و سفید دست نمی زنه ، بزرگ طایفشه یا وزیر و وکیله یا تو ثروت دومی نداره ، در شرایط عادی اصلا به حسابت نمیاره و چه بسا به عنوان ایرانی با ذهنیت جنگ هشت ساله باهات دشمنی داشته باشه ، ولی وقتی زائر اباعبدالله می شی دیگه قضیه کاملا فرق می کنه ، دیگه خونه و ماشین و رختخواب و زندگیشو که یکسال جمع کرده برا همچین روزی ، با اخلاص و عاشقانه به پات می ریزه ، برات گوشی می خره ، راننده مخصوصت می شه ، بلیط رفت و برگشت هواپیما میگیره بری خانوادتو بیاری ...

اینجا دیگه زائر تاج شرفشون می شه ، به نزاع ۲۰ ساله بر سر خون دو طایفه پایان داده می شه بشرط اینکه طایفه مقابل زائرش رو یه شب قرض بده مهمانشون باشه و از خون میگذرن اما زائر رو نمیدن ، می رسی به یه جایی از مسیر که از هر طرف زده الی کربلا و متحیر می شی این چه مدلشه؟ و بعد می بینی هر طایفه و خانواده ای مسیر حرکت زوار رو از سمت خودش قرار داده تا بی افتخار نوکری نمونه ، می بینی سرافکنده و گریانه که همه زائر پیدا کردن و بردن و اون هنوز نتونسته پیدا کنه و التماساش هم بی اثر بوده و همسایش مهمونشو به این نداده و خواهش می کنه آبروی طایفه شو بخری تا پیش بقیه و امام حسین علیه السلام شرمنده و بی لیاقت حساب نشه ...

کم نخواهی دید کسانی رو که خونه و ماشینشونو فروختن یا با همه فقر و نداری ، جز خرج خوراک زن و بچه بقیه درآمد سال رو کنار گذاشتن برا اربعین و از هر چیزی هم بهترینش رو تقدیمت می کنن ...

👤محسن محمدی