گل‌خورک‌ها Mudskipper به هر یک از 23 گونه موجود از ماهی‌های دوزیست از زیرخانواده گوبی‌های اکسودرسین هستند که یک ردیف دندان سگ‌مانند دارند.

گل‌خورک‌ها می‌توانند تا 30 سانتیمتر رشد کنند. برخلاف سایر ماهی‌ها، چشمان گل‌خورک از بالای سر صاف آن بیرون زده است.

با این حال، قابل توجه‌ترین ویژگی آنها باله‌های سینه‌ای جانبی است که به هم متصل هستند و عملکردی مشابه اندام‌ها دارند که به گل‌خورک اجازه می‌دهد از جایی به جای دیگر بخزد.

این باله‌های جلویی به گل‌خورک اجازه می‌دهند تا به طور فعال حتی از شاخه‌های درختان و بوته‌های کم ارتفاع بالا برود. همچنین مشخص شده است که گل‌خورک‌ها می‌توانند با خم کردن جانبی و هل دادن دم خود، تا مسافت ۶۱ سانتیمتر بپرند.

گل‌خورک‌ها دوزیست هستند. وقتی آب را ترک می‌کنند و به خشکی می‌روند، همچنان می‌توانند با استفاده از آبی که در حفره‌های بزرگ آبششی‌شان به دام افتاده است، نفس بکشند. آن‌ها همچنین قادر به جذب اکسیژن از پوشش دهان و گلوی خود هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد برای مدت طولانی از آب دور بمانند. کشف شده است که آن‌ها تا سه چهارم عمر خود را در خشکی می‌گذرانند.

آن‌ها در مناطق گرمسیری، نیمه‌گرمسیری و معتدل، از جمله هند و اقیانوس آرام و سواحل اقیانوس اطلس آفریقا در مناطق جزر و مدی یافت می‌شوند.

گونه‌های مختلف با رژیم‌های غذایی متنوع در پهنه‌های گلی سازگار شده‌اند. از ریزخواری تا خرچنگ‌های کوچک، حشرات، حلزون‌ها و حتی سایر گل‌خورک‌ها را می‌خورند.




#جانوران #دوزیستان #ماهی #گل_خورک #چشم #جانوران_شگفت_انگیز #عجایب_خلقت #اقیانوس_هند #اقیانوس_آرام #اقیانوس_اطلس #حیوانات #جانورشناسی #علمی