سند همون داستان عبدالله عباس

سند همون داستان عبدالله عباس

نهج‌البلاغه: مهم‌ترین و معتبرترین سند این ماجرا، نامه‌های خود امام علی (ع) به عبدالله بن عباس است که در کتاب نهج‌البلاغه گردآوری شده است. این نامه‌ها به وضوح نشان‌دهنده انتقادات تند امام به ابن عباس در مورد بیت‌المال هستند.

برای نمونه، نامه شماره ۴۱ نهج‌البلاغه مستقیماً به ماجرای مسئولیت حاکم در قبال بیت‌المال و رعایت عدالت اشاره دارد. همچنین نامه‌های دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که از طریق آنها می‌توان به جزئیات ماجرا پی برد.

این نامه‌ها نه تنها منبعی تاریخی هستند، بلکه اصول حکومتی امام را نیز به روشنی بیان می‌کنند.

تاریخ طبری: محمد بن جریر طبری در کتاب تاریخ الرسل و الملوک (تاریخ طبری) که یکی از جامع‌ترین منابع تاریخی اسلام است، به این ماجرا و اختلاف میان امام و ابن عباس اشاره کرده است.

کامل ابن اثیر: عزالدین ابن اثیر در کتاب الکامل فی التاریخ نیز این ماجرا را به تفصیل نقل کرده و به نامه‌نگاری‌های بین امام علی (ع) و عبدالله بن عباس پرداخته است.

بلاذری: احمد بن یحیی بلاذری در کتاب انساب الاشراف نیز به این واقعه اشاره دارد و آن را از منابع خود نقل کرده است.

خلاصه

بنابراین، داستان اختلاف امام علی (ع) و عبدالله بن عباس یک واقعه کاملاً مستند است که ریشه در منابع دست اول و معتبر تاریخی دارد. نامه‌های امام علی (ع) در نهج‌البلاغه، مهم‌ترین سند این ماجرا هستند که صحت آن را تأیید می‌کنند. این داستان به دلیل اهمیتش در نمایش اصول مدیریتی و عدالت‌خواهی امام، در بسیاری از کتب تاریخی و روایی نقل شده است.