قسم به این دل ویران دلم هوای تو دارد

قسم به این دل ویران دلم هوای تو دارد
به این دو دیده گریان دلم هوای تو دارد

به آن نسیم سحرکه آورد ز کوی تو بویی
زبوی کوی توحیران دلم هوای تودارد

چوبلبلی که نوایش بجز ترانه گل نیست
نشسته مست وغزل خوان دلم هوای تو دارد

مثال باد وزان کو چوشانه بر سر  بیدی
که زلف کرده پریشان دلم هوای تو دارد

تنم بسان قفس گشته واسیر زخویشم
از این قفس برهان جان دلم هوای تو دارد

براه عاشقیت جز غم وبلا چو ندیدم
بلای عشق بگردان دلم هوای تو دارد

بجز وصال تو جانا مرا خیال دگر نیست
به تاب گیسوت ای جان دلم هوای تودارد

به مثل برگ خزانم اسیر گردش ایام
فتاده ام به بیابان دلم هوای تو دارد