در مجلسی که ریزد یک ذره آبرویی
آن انجمن رها کن..
بی هیچ گفتگویی!
تقوا نماز شب نیست،
انسانیت ملاک است!
با درک این حقیقت،بالاترین سکویی...
ثابت قدم که باشی،چون ریشه در زمینی.....
نی همچو آن پرکاه،یادت برد به سویی....
عشقی که بر تو دل داد با
جان دل نگهدار....
عالم گرت ببخشند،مفروش تار مویی....
با گوش خود شنیدم، فرزانه ای
که می گفت، دیوانه باش
«اما دوری کن از دوریی...!
آن انجمن رها کن..
بی هیچ گفتگویی!
تقوا نماز شب نیست،
انسانیت ملاک است!
با درک این حقیقت،بالاترین سکویی...
ثابت قدم که باشی،چون ریشه در زمینی.....
نی همچو آن پرکاه،یادت برد به سویی....
عشقی که بر تو دل داد با
جان دل نگهدار....
عالم گرت ببخشند،مفروش تار مویی....
با گوش خود شنیدم، فرزانه ای
که می گفت، دیوانه باش
«اما دوری کن از دوریی...!
- ۷.۵k
- ۲۷ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱۵)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط