پناه من نمی دانی من از تنهایی ات سخت می ترسم

🌱🍒پناهِ من ! نمی دانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم 
نگاهِ من ! نمی خوانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم 
از این زخم نشسته بر دلت ، بر چشم محزونت
گناهِ من ! نمی مانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم
از آن جورِ ندیدن ، بر دل و جانت ، احساست
تو ماهِ من ! نمی رانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم
 ز زخمت ، زخم افتاده مرا ، دیدی شکستم را به آیینه ؟
به راهِ من ! که بارانی ، من از تنهایی ات سخت می ترسم
حدیثِ عشق ، همش راز است ، جز دل ها نمی دانند 
تو چاهِ من ! چو یارانی ، من از تنهایی ات سخت می ترسم
من از آن عارف دنبالِ " انسان " ها دانستم ، که می یابد
ای همراهِ من ! بیابانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم
سر از خلوت نمی دارم ، مگر بویت بیاید دِلسِتانِ من !
هزاران آهِ من ! شتابانی ؟ من از تنهایی ات سخت می ترسم🌱🍒