عالم سنه قوربان علی جانم... هرجا نگریستم برای خود یاوری جز اهل بیتم نیافتم ، و دریغ داشتم که آنها در جنگ نابرابر به کام مرگ فرو روند،چشم فرو بستم با آنکه خاشاک در دیده داشتم.و زهر غم و غصه نوشیدم، و بر فرو بردن خشم صبر پیشه کردم و به حادثه ای تلختر از حنظل که ب کامم ریخته بودند شکیبایی ورزیدم...حکمت ۲۶
در وصف حال مردم جاهل و دوران سکوتش...