سوره عبس قاری اسلام صبحی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَي طَعَامِهِ (۲۴)
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبّاً (۲۵)
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقّاً (۲۶)
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبّاً (۲۷)
وَعِنَباً وَقَضْباً (۲۸)
وَزَيْتُوناً وَنَخْلاً (۲۹)
وَحَدَائِقَ غُلْباً (۳۰)
وَفَاكِهَةً وَأَبّاً (۳۱)
مَّتَاعاً لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (۳۲)
فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ (۳۳)
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (۳۴)
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (۳۵)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (۳۶)
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (۳۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (۳۸)
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (۳۹)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (۴۰)
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (۴۱)
أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (۴۲)
پس آدمى به طعام خود بنگرد. (24)
ما باران را فرو باريديم، باريدنى. (25)
و زمين را شكافتيم، شكافتنى. (26)
و در آن دانه‌ها رويانيديم، (27)
و تاك و سبزيهاى خوردنى،
زيتون و نخل، (29)
و باغهاى پردرخت، (30)
و ميوه و علف، (31)
تا شما و چارپايانتان بهره بريد. (32)
چون بانگ قيامت برآيد، (33)
روزى كه آدمى از برادرش مى‌گريزد، (34)
و از مادرش و پدرش، (35)
و از زنش و فرزندانش. (36)
هر كس را در آن روز كارى است كه به خود مشغولش دارد. (37)
چهره‌هايى در آن روز درخشانند، (38)
خندانند و شادانند. (39)
و چهره‌هايى در آن روز غبارآلودند. (40)
در سياهى فرو رفته‌اند. (41)
اينان كافران و فاجرانند. (42)

#قران #تلاوت #اسلام_صبحی#عبس #الله