میخوام کاسه شعر بگم کاسه شعر

میخوام کاسه شعر بگم، کاسه شعر
براتون سوال شده که چرا همش اپدیت میدم؟(معلومه که نه)
چون نمیتونم تشخیص بدم چی میخوام
من حتی رنگ موردعلاقم رو هم نتونستم پیدا کنم چه برسه به اینکه بخوام اوسی که میخوامو داشته باشم
احساس میکنم خیلی رومخم
احساس نمیکم
مطمعنم
کمال گرا بودن خیلی وحشتناکه
فکر کن همه ازت راضی باشن
بجز خودت
و من حتی حس میکنم ناقصم
تو همچیز
تو استعدادم
تو بدنم
و حتی تو احساساتم
حالا چرا؟
تو استعدادم انگار هیچ چیزی تغییر نکرده
تو بدنم که مادر زادی آب مروارید چشم دارم
تو احساساتمم خوب... انگار نتونستم غم رو درست تجربه کنم
همه ی گربه هام دلیلشون بی معنی بود
یا بخاطر این بود که یکی سرم داد زده
یا بخاطر اینکه سرزنش شدم
نمیتونم تشخیص بدم غم واقعی چطور چیزیه
انگار حتی احساساتمم ناقصه
همچیم ناقصه
من اصلا بدنیا اومدم که خودمو مقایسه کنم
هیچوقت ارزش خودمو ندیدم
چون ارزشی ندارم که بخوام ببینم
این همه سال سلیقم رو پنهان کردم چون مطمعن بودم قراره بخاطرش هیت بگیرم
منطق؟
هیچوقت اون چیزی که میخواستم نشد
همیشه باید بر میل مردم میبود
شاید هم من فقط میخواستم اونجوری باشه....
انگار مردم اینو ازم نمیخوان
مثل اینکه اون چیزی که هستم برای بقیه کافیه، ولی برای خودم نه
نمیتونم از نظر خودم بی نقص باشم
دلمم نمبخواد فاز افسرده های روبیکا رو بگیرم
من هنوز نمیتونم تشخیص بدم که دقیقا چی میخوام بکشم
بعدشم، تا وقتی این هنه ارتیست خوب، چرا من؟