تنهایی اسمش رو بذار قدرت

تنهایی؟ اسمش رو بذار قدرت.
من هم بلدم خوش باشم، هم بلدم همه‌شو بذارم پای هدف؛ انتخابم روشنه، نه تصادفی.
شبو با فکر می‌سوزونم تا روزها رو برای عزیزام روشن کنم؛ کسانی که می‌خوان بی‌جا قضاوت کنن، فقط صحنه نمایش منن.
خستم؟ آره، اما خستگی من مثل زرهه که هر ضربه رو تبدیل به زورِ بیشتر می‌کنه.
هم‌سن و سال‌هام دنبال لایک و هیجانن، من دنبال تاریخ‌سازی و اسم روی پیشونیه موفقیتم.
بذار حرف‌هارو بزنن، وقتی نتیجه رو ببینن، یادشون می‌ره حرف زدن ... فقط تحسین می‌مونه.
من تنها برای خودم نمی‌سازم، برای اونایی که به اسمم افتخار می‌کنن، ستون می‌گذارم.
پشت غرورم تلاش خوابیده، و هر روز از خواب بیدار می‌شم تا جلوتر برم؛ نه برای تعریف، برای اثبات.
دنبال تایید نیستم، دنبال تاجم و تاج نزدیکه.