لا فتى الّا علىّ و لا سیف الّا ذو الفقار

آنچه در این رابطه در باره حضرت علی(ع) بیان شده است مربوط به جنگ احد می باشد. در این جنگ پس از شهادت تعداد زیادی از مسلمانان و گمان اینکه پیامبر خدا هم در میان آنه بوده است و شایع شدن این خبر در میدان جنگ، اکثر مسلمانان فرار کردند. در این میان پیامبر (ص) از هر طرف مورد هجوم لشکر قریش قرار گرفت. هر دسته ای که به آن حضرت حمله می آوردند علی(ع) به فرمان پیامبر به آن ها حمله می برد و با کشتن بعضی از آنها موجبات تفرقشان را فراهم می کرد این جریان چند بار در احد تکرار شد.[۱] در این هنگام در عظمت حضرت علی این بیان آمد: « لا فتى الّا علىّ و لا سیف الّا ذو الفقار»( جوانمرد و شجاعى چون على-علیه السّلام و شمشیرى چون ذوالفقار وجود ندارد.)[۲]

[۱] تاریخنامه طبرى،ج ۳،ص:۱۶۹
[۲] تاریخ گزیده، ص۱۴۵ ؛ بحار،ج ۲۰،ص ۵۴، روایت۳