وقتي‌عزیزدلش‌را‌به‌خاک‌سپرد،
دستش‌را‌روي‌‌مزار‌خاکي‌‌او‌گذاشت‌و،
آرام‌سخن‌گفت‌با‌اوتا‌مبادا‌گل‌پرپرش
که‌حال‌به‌خواب‌ابدی‌رفته‌‌بیدار‌نشود
که‌مبادا‌کسي‌صدای‌هق‌هق‌های‌مردانه‌اش
را‌بشود!
اوعَلیست!‌وچه‌کسي‌فکر‌میکرد‌کنارمزار
فاطمه‌اش‌این‌گونه‌‌اشک‌بریزد‌و‌خاک‌مانعی
باشد‌برای‌اینکه‌او‌صورت‌همدمش‌را‌ببیند؟
-اول‌مظلوم‌عالم-