ناحله الجسم یعنی... عبدالرضا هلالی

ناحلة الجسم یعنی؛ نحیف و دل شکسته میری
جوونی؛ اما مادرِ پیری! بهونه ی سفر می گیری…

باکیة العین یعنی؛ بارونِ غصه ها می باره…
چشای مادرِ ما، تاره، دیگه علی شده بیچاره

منهدة الرکن یعنی؛ توون برات نمونده، بانو…
کی قلبتو سوزونده بانو؟ کی بالتُ شکونده بانو؟

معصبة الرأس یعنی؛ بستی سری رو که پر درده
رنگِ رخِ تو مادر؛ زرده… تو کوچه؛ کی جسارت کرده؟

جوری لگد خوردی؛ که نمی تونی بلند شی از جات…
جای غلافه؛ رو بازوهات… داری میری؛ کنارِ بابات

هیچ کسی… ای وای من! نگفت تو کوچه به اون کافر؛
نزن زن رو جلوی شوهر… بمیره زینبت… ای مادر…

#وای_مادرم! وای مادرم! وای مادرم! وای مادرم!